GİTTİĞİ YERE KADAR
Sevgi;hayata anlam katan,ilişkilere değer katan,samimiyet duygusu farkını ortaya çıkaran,vicdanı rahat bırakmayan,tüm sıkıntıların çözümünde rol oynayan kutsal bir duygu…
Küçükken hayalim çabucak büyümek,güçlü olup kötülüklere karşı mücadele etmekti.
Garibin,mazlumun yanında olmak onlar için kavga etmekti. Çok zengin olup fakirlere yoksullara yardım etmekti. Gecenin tenha vaktinde kapılarının önüne yiyecek,giyecek,
yakacak ve özellikle zarfın içinde para bırakmaktı. Okulda herkesin yediklerine yutkunup,parasız oldukları için bir şey alamayan çocuklara her gün düzenli harçlık vermekti. Büyük bir hastane açıp,zenginlerden çok alıp fakirleri bedava tedavi etmekti. Kocaman bir mahalle yapıp,kimsesizlere ev inşa edip her gün yemeklerini vermekti.
Bir fabrika inşa edip sokakta işsiz kimse bırakmamaktı.
Ayakkabısı eskimiş,elbisesi yamalı insanları görünce çok kötü oluyordum. Hele kız çocuklarının ağlamalarına dayanamazdım. Kibirli ve gururlu zengin çocuklarını hep dövmek isterdim. Allah’a isyan edercesine “Senin her şeye gücün yetiyor,neden bunlar zor durumda?” diye hayıflanırdım,imtihan olduğunu bilmeden.
Zayıf ve çelimsiz halime bakmadan hayallerim hep güç ve zor olan şeyler için kurardım. Çocukluk işte…
…ve yaşım büyüdü 52′ lerdeyim.
Beynim hala bu düşüncelerle meşgul
kalbim hala bunun derdiyle sızlıyor.
Değişen ne var diye soruyorsanız;Ne yazık ki her şey aynı ve hatta artarak devam ediyor. Duygusuz insanlar çoğaldı. Vicdanlar köreldi. Mazlumun feryadı arşı aştı. Adalet kantarının topuzu kaçtı.Kulaklar sağır,gözler kör oldu.
Sohbetlerimiz,Nutuk’larımız,çizgilerimiz,sözlerimiz riyadan öteye geçemedi. Bir yerlerde bir yanlışlık var dedik hep. Ama yanlışın kendinde olduğunu hiç kimse kabul etmedi.
Değişmeyen şu oldu;
Gelecek endişesi taşımadan,makam ve mevki derdi olmadan,haklının ve doğrunun yanında olmaya devam ediyorum,eğri birisi olarak…
Mademki bir misyonumuz var,
madem ki Allah emretti,madem ki peygamberler hep bunu söyledi,
madem ki öğretiler,nasihatler
böyleydi. Biz de öyle olmak zorunda değil miyiz?
Nereye kadar?
Gittiği yere kadar…
Hasan Engin
