Anne karnında başlayan süreli yolculuk,hayata gözlerimizi açtığımızda farklı bir hal alır.Eğer siz doğarken o ölmediyse annenizin ve annenizin karnındayken şayet ölmediyse babanızın size tuhaf gelen gülmeleri ve pışpışlamaları ile karşılaşırsınız…ve gerçek film orada başlar…
Evdekilerin yaşam tarzı,dini inancı,örf ve adetleri,yedikleri,içtikleri,dili,vesaire ne varsa hepsi yavaş yavaş hayatınıza yön vermeye başlar.
Yokluklar her gün bir çizik atar acı hanesine.Ya olgunlaştırır insanı ya da asi eder de hayatı çekilmez kılar herkese.Mutluluklar,huzur verir ve de hayata bakışımızı etkiler.
Akrabalarımız’la başlar sonra baskı ve dilekler.Adamlık nutukları atılır,kızlara nasıl olsa emanet,gözüyle bakılır.Yakınların çocuklarıyla kıyaslama başlar da,komşularınkini yavaş yavaş sıraya sokarlar…ve dejenerasyon,psikolojik yıkım o zaman başlar.
Yaptıklarımızdan emin olamayız,karar vermemiz güçtür ve sağlıksızdır.Çünkü,acaba ne derler!sözü hep beynimizin bir kenarında nöbetçi gibi bizi denetler ve gözetler.
Okul yıllarında da devam eder bu süreç.Şayet iyi bir eğitimciye rastlamışsanız,ileride başa gelen olaylar karşısında danışılacak bir rehber bulmuşsunuz demektir.Şiddet,baskı ve zor sistemini seçen eğitimciler ise ,ömür boyu silinmeyecek bir iz ve tahribat bırakır beyinlerde.Diğer bir taraftan da öğrencisine aşırı özgürlükleri savunduran zihniyet sıkıntıdır.Her şeyin bir sınır olduğu gibi,özgürlüklerin de bir sınır var.Özgürlük;her istediğini,istediğin yerde,istediğin zamanda yapabilirim gibi bir kavram ya da değer değildir.Özgürlük;düşüncelerin rahatça söylendiği,söylerken hakaret içerilmediği,muhatabının sınırlarının çiğnenmediği bir ortamı sağlayan değerler bütünüdür.Saygısızlığa ve değerlerin çiğnendiği bir ortama asla müsaade etmemelidir.
İş hayatındaki ortam,eğer iş gücünü artırma adına sizi tatlı rekabet adı altında bir ortama sürüklemişse eğer,entrikalar ve ayak oyunlarının bitmediği bir sistemin içerisinde bulursunuz kendinizi.Eğer korunması gereken bir makam ya da koltuğunuz varsa,orada sıkıntının bitmeyeceği aşikardır.Siz istemesenizde,birileri sizin için her zaman art niyet besler ve başarısızlığınız için dua ederler.Ve sizin yerinize gelmek için yapmadıkları kötülük,atmadıkları takla bırakmazlar.Siz bu aralarda, nasıl başarılı olabilirim diye düşünmek zorunda kalırsınız.
İnançlarınız gereği,manevi iklimi solumanız gereken ortamlara gitmek istersiniz doğal olarak.Oradaki görevli,eğer sizi Allah’a yaklaştıran telkinlerde ve nasihatlerde bulunuyorsa,hem kendini hem de sizi kurtarmıştır.Şayet madalyonun hep bir tarafını gösterir diğerinin adını bile anmazsa,anlattıklarıyla yaptıkları benim gibi uymaz ise vay halimize…inancımızla ve değerlerimizle biz,kullanıldığımızı hisseder isek,bu dinin sahibini kızdırmış ve laneti hak etmiş oluruz…
Fazla uzatmaya gerek yok örnekleri.Eş,dost ev çevre görüldüğü gibi tüm hayatımızı etkiliyor.Başkalarına bakıp düzeltmeyi beklemeden,önce kendimizden başlayıp,hayatımıza yön vermeye başlayalım değerli dostlar…
Ki;hayata yön veren,örnek alınacak doğru insanlardan olalım…
Hasan Engin
