Geçenlerde herkesin bildiği ve tanıdığı bir madde bağımlısı genç ile beraber,onların takıldığı mekana gittim.Oraya gitmek için ben ısrar ettim zor da olsa kabul etti.Kendisi için değildi telaşı,istiyordu ki arkadaşları tanınmasın.Ama benim ısrarıma fazla dayanamadı ve gittik.Saat 01:30 sularıydı.Kapalı Pazar yerinin arka tarafında kuytu bir köşede 7-8 kişilik bir gurup.Ortalık bally denen yapıştırıcı kokuyordu.Kendilerinden geçmiş şekilde oturuyorlardı.Bir yandan da sigara tüttürüyorlardı;sarma olanından.Yüzlerini fazla seçemiyordum ama biri hariç.Çünkü o arkadaşlarının arkasına saklanma ihtiyacı hissettiğinden dikkatimi çekmişti.Ve onu hemen tanıdım…Soyadı kalabalık,tanınmış sülalelerden.Yani arkadaşlarımızın,kardeşlerimizin çocukları,yani bizim çocuklar…
Yokluk,anasızlık,babasızlık,anne babanın aile içi kavgaları en doğrusu kimsesizlik,başkalarına kendilerini ispat etme adına yapacakları kavga,gürültü her neyse;bu çocukların bunları içmesi için tek dayanakları.Çünkü para yok,araba yok,kimse yok,ana baba ayrı huzur yok…yok…yok…
Onları tek tek dinledim sabah saat 15:30 a kadar,sanki tez hazırlarcasına.Ve gördüm ki;yaptıklarında haklı değiller ama isyanlarında haklılar…Kimisinin annesi başkasına kaçmış gitmiş,kimisinin babasıda evi terk etmiş.Kimisinin ailesi var,parası var ama ilgisizlikten şikayetçi,kimisi de aile içi şiddet görüyor.Kimisinin babası işsiz eve getirecek ekmeği yok bu yüzden zenginlere kızgın ve hırslı…Yani anlayacağınız dostlar;bu çocuklar haklı…ve hepsi patlamaya hazır bomba…
Bu çocukların hepsi bizim çocuklar!…Kimimizin kardeşi,kimimizin oğlu,kimimizin akrabası ya da komşusu..yani bizim bunlar bizim…Kimi kime şikayet edeceksin,kim mağdur olacak bu işte ya da kim kazanacak.Polis tek başına çözüm mü ya da sağlık birimleri doktor veya hastane neyse…Kaymakamlık ve Belediyeler ailelere yardım etse ne kadar çare?…Hülasa tek başına hiçbirisi çare değil.Çare bu çocuklara önce ilgi şefkat gösterip kendimizi sevdireceğiz.Sonra bunlara ahlaki ve dini eğitim vereceğiz ve hepsinden sonra iş öğretip,iş bulup topluma faydalı bireyler yetiştireceğiz.Zor mu ? değil…kolay mı?hiiç değil…Ama inşallah devletin tüm birimleri ve biz Akyazılılar bu işin üstesinden geleceğiz…Gelmek zorundayız!…Çünkü Hepsi Bizim Çocuklar ….
Ve bu çocukları Lütfen Kaybetmeyelim!…
Hasan Engin
